Zhao Zhou is een kunstenaar gevestigd in Nederland wiens praktijk technologische interventies in ruimtelijke ervaring onderzoekt door middel van luchtstroom-gebaseerde zintuiglijke verstoring. Opgeleid in interieurarchitectuur en meubelontwerp aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, ontwikkelt Zhou locatiespecifieke installaties die de verborgen beperkingen van gestandaardiseerde ruimtes blootleggen—omgevingen die stilzwijgend eisen dat lichamen zich conformeren aan vooraf bepaalde participatiecriteria.
Zijn onderzoek zet reeksen luchtvortexgeneratoren in die in staat zijn geluid en geur te integreren, waardoor onzichtbare ruimtelijke interfaces ontstaan die conventionele zintuiglijke hiërarchieën uitdagen. Deze systemen bieden de mogelijkheid om met meerdere menselijke zintuigen te interacteren die verder gaan dan visuele waarneming, en genereren dynamische zintuiglijke omgevingen die opereren voorbij visuele dominantie. De installaties produceren wat Zhou "sensorische witruimtes" noemt—tijdelijke onderbrekingen in het meedogenloze ritme van de gebouwde omgeving waar informatie ontstaat door tactiele, auditieve en/of olfactorische ervaring in plaats van visueel spektakel.
Fundamenteel protesteert het werk tegen een notopia waar omgevingen lichamen zonder beperking verlangen en lichamen systematisch marginaliseren door constante fysieke aanpassing te eisen. Door lucht als ontwerpmateriaal te weaponiseren, pleiten deze installaties voor een radicale herverbeelding van ruimtelijke betrokkenheid, waar lichamelijke autonomie wordt hersteld en zintuiglijke ervaring het visuele regime overstijgt. Het werk nodigt instabiliteit uit, niet als verstoring, maar als een alternatieve modus van omgevingsinteractie, waardoor lichamen onbelast door zicht kunnen bestaan en vrij zijn om de genuanceerde stromingen van het onzichtbare te ervaren.